Zastanawiasz się zapewne, jak wygląda diagnoza logopedyczna. Wizyta u logopedy nie ma nic wspólnego z wizytą u dentysty, jednym słowem, nie ma się czego bać! Mój gabinet jest pełen skarbów, które mają dziecko zainteresować i wspomóc nawiązanie z nim życzliwego, a zarazem spokojnego kontaktu.

Adaptacja, a diagnoza logopedyczna

Czasami zdarza się, że wizyta ma charakter adaptacyjny – dziecko zapoznaje się ze mną, „oswaja”. Nie jest to czas stracony, ale czas niezbędny, aby dalsza praca była efektywna. Dużo zależy od logopedy, ale też i sporo od samego dziecka, jego potrzeb i otwartości na nowe sytuacje. Każdy rodzic doskonale zna swoje dziecko i może przewidzieć, jak zachowa się ono w określonej sytuacji przy nieznanej osobie.

Jak przygotować się przed diagnozą logopedyczną?

Należy unikać uprzedzania swojego dziecka, że idzie z wizytą do pani, która sprawdzi „czy ładnie mówi”, przy której „powinno się starać mówić najpiękniej, jak potrafi”. Informacje takie wywołują u dziecka niepotrzebny stres i nawet dorosły zacząłby się jąkać, gdyby tak do niego powiedziano. Może to powodować dodatkowe napięcie, dziecko zacznie się zachowywać nienaturalnie, a więc i mówić w nienaturalny dla siebie sposób. 

Warto porozmawiać z dzieckiem, że niebawem uda się z wizytą do pani, która ma rożne ciekawe książeczki, obrazki i zabawki, które będzie mu pokazywać. Jest bardzo ciekawa co dziecko ma do powiedzenia, czy chodzi do przedszkola, czym najbardziej lubi się bawić, jaką ma ulubioną zabawkę. Można poprosić dziecko, aby wybrało swoją ulubioną zabawkę, grę, książeczkę, którą chciałoby pokazać na zajęciach.

napisz lub zadzwoń!

Jeśli potrzebujesz diagnozy, konsultacji logopedycznej lub ukierunkowanej terapii – świetnie trafiłeś! Chętnie służę pomocą zarówno dzieciom, jak i dorosłym.

Co zabrać ze sobą na wizytę?

Wszystko to, co może być pomocne w diagnozie logopedycznej, w tym określenia ewentualnych zaburzeń współwystępujących. Warto przygotować między innymi:

  1. Książeczkę zdrowia dziecka.
  2. Wyniki dotychczasowych badań badań specjalistycznych (neurologicznych, ortodontycznych, psychologicznych, badanie słuchu, opinie psychologa), jeśli były wystawiane.
  3. Ulubioną książeczkę – taką, o której dziecko najchętniej mówi, z którą czuje się bezpiecznie.
  4. Materiały, które dokumentują proces rozwoju mowy i motoryki dziecka: np. zapiski dotyczące pierwszych słów wypowiedzianych przez dziecko, wieku, kiedy to nastąpiło, zasobu słów, które dziecko używa, przykłady zachowań komunikacyjnych.
  5. Warto przez jakiś czas przed wizytą u logopedy dokładnie obserwować dziecko, zapisywać stosowane przez nie słowa i to, co one oznaczają. Zapisywać przykładowe zdania budowane przez dziecko.