Od czego zaczęła się przygoda z terapią miofunkcjonalną? Od mojego listu, napisanego cztery lata temu do ortodonty Johna Mew, który mieszka w Anglii.
Odpisał w błyskawicznym czasie. Jakież było moje zdziwienie, gdy po tylu latach na szkoleniu z terapii miofunkcjonalnej znowu usłyszałam to nazwisko!
Wtedy to dowiedziałam się, że korespondowałam z najwybitniejszym doktorem, który ma pięćdziesięcioletnie doświadczenie w pracy ortropii. Krótko mówiąc….szczęka mi opadła z wrażenia.
Treść mojego listu do doktora, dotyczyła nieprawidłowości rozwojowych w obszarze ustno-twarzowym dziewczynki po skoku wzrostowym. Dziewczynkę czekało łamanie kości twarzoczaszki. Terapia logopedyczna nie przynosiła efektów, jakie bym chciała.
Lubię szybkie efekty pracy, a tu mijał drugi miesiąc i nie widać było poprawy.
Teraz już wiem, jakie były tego przyczyny. John Mew, autor książki „Przyczyny i leczenie wad zgryzu” oraz jego ortropia- podał mi wskazówki i od tego wszystko się zaczęło.
-
- dr Dominik Piskorski
-
- prof. John Mew
Ortropia- John Mew, potrafi zarazić wiedzą, do tego stopnia, że człowiek szuka i szuka. Im więcej znajduje, tym więcej nie rozumie. Szkolenia, własna literatura, samokształcenie i poszukiwanie aby dostrzec to, czego nie można samemu wydedukować. Autor uważa, że prawidłowa postawa jamy ustnej nadaje prawidłowy, tkz. doprzedni wzrost twarzy, co za tym idzie otwiera drogi oddechowe, stwarza warunki do wyrzynania się zębów. Czytając o możliwości wpływu ortropii, wpadłam w zachwyt. To było wyjście z sytuacji jakie miały dzieci z nieprawidłowościami. Wszystko tu było spójne, poukładane jak w szwajcarskim zegarku. Koncepcja na prawdę świetna, jednak dużo pracy mieli sami ortodonci. Od nich zależała metoda leczenia.
Z ich pomocą moja terapia logopedyczna się uda. Zaczęłam korespondować z dr. Dominikiem Piskorskim z Zakopanego. Znalazłam go na facebooku, co bardzo mnie ucieszyło. Uczył się on u dr. Johna Mew w klinice w Londynie.
Powodem, dla którego rozpoczął studia była potrzeba leczenia swojego syna, u którego zdiagnozowano problemy podczas snu. Dziecko miało 5 lat, oddychał przez usta, chrapał, miewał bezdechy. Jego buzia nie rosła w prawidłowym kierunku.
Dzięki temu narodził się pomysł wydania książki Johna Mew w j. polskim.
Jaka jest książka? To fachowa, medyczna i naukowa pozycja, świetny podręcznik, a także autobiografia. Niestety cena pozycji na dzień dzisiejszy to 500 zł.
Zapraszam do kontaktu!
Jeśli potrzebujesz konsultacji lub ukierunkowanej terapii logopedycznej – napisz lub zadzwoń. Chętnie służę swoją pomocą zarówno dzieciom, jak i dorosłym.
Co to jest terapia miofunkcjonalna?
Jest to nowoczesna terapia powszechnie stosowana w Stanach Zjednoczonych, od niedawna coraz bardziej popularna w Polsce. Ćwiczenia logopedyczne mają na celu korygowanie nieprawidłowej pracy mięśni twarzy, języka, ust. Dzięki tym ćwiczeniom poprawia się pozycja spoczynkowa języka, tak u dzieci jak i u dorosłych. Przywrócone zostaje napięcie mięśni okolic twarzy, niwelowane są różne nieprawidłowości np. oddychanie przez usta w dzień / w nocy, chrapanie. Terapia miofunkcjonalna obejmuje zaburzenia mięśni twarzy, ust, mięśni żujących. One to charakteryzują się nierównościami napięcia mięśni podczas połykania oraz zaburzeniami całego ciała.
Szkolenie z terapii miofunkcjonalnej odbywałam w Centrum Konferencyjnym w Katowicach pod kierunkiem pani Barbary Paradowskiej, jedynym w Polsce licencjonowanym nauczycielem koncepcji Terapii Miofunkcjonalnej wg. A. Kittel.
Program szkolenia obejmował diagnostykę miofunkcjonalną, postępowanie terapeutyczne, pogłębienie wiedzy na temat mięśni dotkniętych zaburzeniami, terapię seplenienia międzyzębowego, bocznego, oraz wspomaganie terapii za pomocą orofacjalnych ćwiczeń całego ciała.
U pacjentów miofunkcjonalnych istnieją takie oto zaburzenia mięśni:
- Mięśnie okrężne ust, oka;
- Dźwigacz wargi górnej, kącików ust, wargi górnej i skrzydeł nosa;
- Mięśnie: jarzmowy, śmiechowy, policzkowy, bródkowy;
- Obniżacz kącików ust , obniżacz wargi dolnej;
- Mio- mięśnie.
Jak to jest z tymi mięśniami? Za co odpowiadają mięśnie?
Dźwigacz wargi górnej – unosi wargę górną.
Aby to sprawdzić, trzeba docisnąć punkt od góry nosa, pod okiem. Dźwigacz wargi górnej jest przyczyną nie domykania szpary ust. Pacjent chcąc zamknąć usta, jednak unosi wargę dolną.W ten sposób kompensuje wargę górną.
Dźwigacz kącika ust: Jeśli pacjent nie jest w stanie unieść kącików ust, mamy problem z tym mięśniem. Zdarza się to u moich pacjentów po udarze, w uszkodzeniach nerwów, po zawianiu lub po prostu po zbyt dużym uderzeniu. Miałam przypadek pana, który był z zawodu bokserem i zmagał się z tym problemem.
Mięsień śmiechowy: szpara śmiechowa, czyli po prostu nasz uśmiech, rozszerzony układ ust dziecka czy dorosłego. M. okrężny ust jest całościowym mięśniem.
Obniżacz wargi dolnej. Warga dolna ma tylko jeden mięsień- obniżacz. Bywa, że dziecko otwiera buzię, ale nie obniża wargi, wtedy pracuje mięsień bródkowy, bo nie ma funkcji mięśni dźwigacza.
Mięsień szyi : przy jego nieprawidłowej pracy, pracuje szyja.
Obniżacz kącików ust: agenezja kącików ust, czyli niedokształcenie kącików ust, opadanie kącików, niesymetryczne kąciki, w tym wypadku nie ma pracującego mięśnia.
M. Policzkowy – odpowiada za prawidłowe ssanie piersi przez niemowlaki. Ten mięsień musi pracować, jeśli nie pracuje, stymulujemy policzki. Jeśli pacjent używa policzków do połykania, jest to funkcja nieprawidłowa a dzieje się to, kiedy język jest między zębami. Podczas diagnostyki sprawdzam, czy dziecko dobrze połyka, patrząc na policzki. Związane jest to z kątem ust – jeśli zauważamy skurcz mięśnia wargowego i policzków to jest to nieprawidłowa funkcja.
Mięsień brudkowy: należy do grupy mięśni z otoczenia szpary ust. Przyczep ma na żuchwie, a kończy się na skórze bródki. Odpowiada on za podnoszenie bródki i wargi dolnej. Nadaje twarzy wyraz nadąsany.
Nieprawidłowości u dzieci mogą się też pojawiać gdy żuchwa zwisa, zamiast przyjmować pozycję spoczynkową. Podczas żucia widać u dziecka brak ruchów, które są tak zwanymi ruchami rotacyjnych. Ruchy gryzienia z otwartymi ustami przypominają „dziadka do orzechów”.
Przyczyny nieprawidłowości:
- Wszystkie syndromy z dystoniami orofacjalnymi,
- zaburzenia integracji sensorycznej,
- mikrouszkodzenia w okresie płodowym,
- po urodzeniu dziecka,
- zaburzenia embrionalne,
- sensoryczne,
- niedotlenienia podczas porodu,
- zaburzenia układu przedsionkowego,
- ograniczona mimika,
- problemy fizjoterapeutyczne (związane z postawą, sekwencje ruchu.
Zapobieganie:
- Terapia Castillo Moralesa,
- logopedyczne porady dla rodziców,
- karmienie piersią co najmniej 6 miesięcy (bo to aktywizuje cofniętą żuchwę).
Kiedy dziecko trafia do mnie na diagnostykę, obserwuje go całościowo. To, czy język podnosi się prawidłowo, badam na końcu. Obserwuję to, jak dziecko chodzi, patrzę na żuchwę czy podnosi się do góry, czy język jest zespolony z żuchwą, bo jeśli nie, motoryka języka wtedy musi być ćwiczona. Obserwuję obręcz barkową, plecy, stopy. Bywa, że wysyłam do fizjoterapeuty lub osteopaty. Często wprowadzam blok ćwiczeń ruchowych, budowana jest pozycja wyjściowa, napięcia na stopach. Dlaczego? Ponieważ inaczej ustawia się broda, język -to wszystko jest ze sobą połączone od czubka najmniejszego palca u stóp do powieki oka.
Ssanie kciuka:
Spróbuj poprowadzić w domu tabelkę, kiedy ssanie u Twojego dziecka się nasila.
Czy dzieje się to wtedy, kiedy dziecko musi zostać z nianią, a mama wychodzi do pracy? Dzieje się to w żłobku/przedszkolu, czy w domu?
Co pomaga w terapii ssania kciuka?
- Zabawy paluszkowe: czyli wszystkie możliwe pacynki na palce. Polecam też książeczkę K. Sąsiadek, w której zawarte są propozycje zabaw dla dzieci.
- Oprócz tego: malowanie paznokci lakierami, bandażowanie, rękawice jednopalczaste , treningi uspokajające, bajki terapeutyczne, mocowanie: ktoś ma problem a sobie poradził, zabawka terapeutyczna- oczy na palec.
- Metody paradoksalne : mówimy dziecku, aby ssało dwa kciuki jednocześnie lub każdy palec po kolei.
Literatura:
„Terapia miofunkcjonalna wg Matyldy” ( nieprzetłumaczona pozycja na j. polski, pozycja w j. niemieckim) ,
„Siła nawyku” -Charles Duhigg
Konsekwencje otwartych ust
katar,
- zapalenie ucha środkowego,
- powiększenie migdałów podniebiennych oraz migdałka gardłowego,
- wady zgryzu.
Otwarte usta wpływają na mimikę, skraca się warga górna (bo nieużywane mięśnie skracają się).
Przy problemach związanych z otwartymi ustami oraz chrapaniem stosujemy Metodę Butejki.
Dla kogo polecana jest terapia miofunkcjonalna?
Terapia miofunkcjonalna polecana jest dla dzieci i dorosłych, którzy:
- Mają otwarte usta – w ciągu dnia i podczas snu również.
- Oddychają przez usta.
- Pojawia się chrapanie oraz bezdechy podczas snu.
- Mają zaburzenia artykulacji, zwłaszcza głosek sz,ż,cz,dż, t,d, n, l, li.
- Mają słabo wyrażoną mimikę twarzy.
- Pojawia się ślina, jej nadmiar zbiera się w kącikach ust.
- Mają stale wilgotną dolną wargę.
- Mają zaczerwienioną i pogrubioną dolną wargę ust.
- Mają problemy z prawidłową postawą ciała.
- Język dziecka/ dorosłego w pozycji spoczynkowej napiera na zęby lub układa się między nimi.
Terapia miofunkcjonalna zalecana jest pacjentom zmagającym się również z częstymi bólami okolic karku oraz głowy, przy chorobie refluksowej przełyku, zespół Costena, ssaniu kciuka u dzieci, obgryzanie paznokci.
Terapia miofunkcjonalna pomaga pozbyć się nawyku oddychania przez usta.
Ćwiczenia miofunkcjonalne zapobiegają nawrotowi uciążliwych objawów. Gdy mięśnie twarzy, języka, podniebienia i gardła się wzmacniają, przywrócona zostaje ich naturalna praca. Mały pacjent zaczyna prawidłowo oddychać przez nos i pozbywa się wielu szkodliwych i męczących objawów.
Przebieg terapii miofunkcjonalnej w gabinecie logopedycznym „Akademia mowy”
Kompletna terapia miofunkcjonalna składa się z serii ćwiczeń.
Każdy z nich podzielony jest na bloki. Razem tworzą one schemat podobny do budowy piramidy ( jak w Egipcie).
Co to oznacza?
Otóż to, że do następnego ćwiczenia można przejść dopiero wtedy, gdy opanujemy prawidłowe wykonywanie wcześniejszego. Oczywiście wszystko odbywa się pod czujnym okiem logopedy oraz rodziców w domu. Logopeda dokładnie omawia cały przebieg każdego ćwiczenia oraz podaje instrukcję, jak je wykonać. Trening ze wsparciem logopedy trwa tak długo, aż dziecko/ dorosły nauczy się wykonywać pożądane ćwiczenie. Następnie, ćwiczenia przenoszone są na grunt rodzinny. Tam też systematycznie, rzetelnie i samodzielnie odbywa się kontynuacja zadań.
Link, pod którym mnie znajdziecie, wpisując moje miasto Bochnię:
https://miofunkcjonalna.pl/index.php/terapia/terapeuci/
Przykładowe publikacje:
Zestaw wyselekcjonowanych pomocy logopedycznych przeznaczonych dla dzieci z Zespołem Downa, z Autyzmem, z Afazją oraz dla dzieci w normie intelektualnej.
Zestaw odpowiednio dobranych ćwiczeń przeznaczonych dla dzieci i dorosłych, chcących poprawić mowę, pamięć, koncentrację, uwagę.
Zestaw praktycznych zadań i ćwiczeń wspomagających naukę mówienia oraz myślenia wraz z omówieniem, przeznaczone dla dzieci z Zespołem Downa, z Autyzmem, z Afazją, Alalią oraz dla dzieci w normie intelektualnej